به خودتان زمان زیادی بدهید تا آماده شوید. از عجله خودداری کنید.
همچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند. این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.
۳. آگونیست‌های دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید می‌کنند. برخی نمونه‌ها در این زمینه عبارت‌اند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.
برخی افراد اذعان کرده اند که با فعال بودن ، قدرت انعطاف پذیری و تعادل خود را به دست آورده اند.
تقریباً در همه موارد ، دارو برای کمک به مدیریت علائم جسمی و روانی مورد نیاز است.
به طور میانگین ، طول عمر افراد مبتلا به پارکینسون ۸۱ سال محاسبه شده که با میانگین امید به زندگی جهانی برابر است. اما باید پذیرفت که بیش از هر چیزی ، امید به زندگی و طول عمر افراد به روحیه فرد و اینکه آیا واقعا درمان را جدی و به امید بهبودی دنبال می کند یا خیر ، وابسته است : ممکن است فردی در سن پائین به پارکینسون دچار شود ، مدت زیادی با بیماری دست و پنجه نرم کرده ولی چگونه از بیماری پارکینسون جلوگیری کنیم نهایتا شکست بخورد ولی یک فرد ۶۵ ساله مدت کمی درگیر بیماری باشد و نهایتا بیش از ۸۱ سال هم زندگی کند.
۱. عوارض جانبی داروها: برخی از داروهای خاص که برای درمان مشکلات روانی نظیر روان‌پریشی یا افسردگی مصرف می‌شوند، ممکن است موجب بُروز علائمی نظیر علائم بیماری پارکینسون شوند.
در حالی که هیچ علت شناخته شده ای وجود ندارد ، تحقیقات نشان داده اند که در گروه هایی از افراد، احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد ، که این گروه ها شامل موارد زیر است:
از آن جایی که درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما مهم است که از بروز بیماری، قبل از ظاهر شدن علائم آن، پیشگیری به عمل آید.
این دارو برای حرکات غیر ارادی (دیسکینزی) که از عوارض جانبی لوودوپا هستند، تسکین کوتاه مدت می دهد.
بافرادی که عادت به مصرف قهوه ندارند، در برابر افرادی که روزانه عادت دارند تا ۲ بار قهوه مصرف کنند، ۵ برابر بیش تر در معرض ابتلا به پارکینسون قرار می گیرند.
افراد مبتلا به پارکینسون احتمالا متوجه می شوند که یوگا حتی می تواند به کنترل لرزش در برخی از اندام های آسیب دیده کمک کند.
گاهی اوقات داروهای مورد استفاده برای انواع دیگر زوال عقل می توانند مفید باشند.
بیماری پارکینسون اختلالی حرکتی است که به‌آرامی پیشرفت می‌کند. برخی از افراد ابتدا به احساس ضعف و دشواری در راه‌رفتن و سفت‌شدن عضلات دچار می‌شوند.